Weight doesn't matter..

http://www.youtube.com/watch?v=1sDuOY6Nj1g

haha! Nung una ko 'tong nakita sa popular site na You Tube..
I was like.. "aaaa!!! So true!"

Andun ako sa stage na.. Medyo nakakarelate kasi ako..
Though.. Walang bullying na nangyayari..
Yun nga lang..
Hindi ko rin kayang makipagsabayan sa mga magaganda at sexy na pretty girls diyan..

Alam ko..
May kanyakanya tayong ganda pero pagnaiisip ko na mas parin yung sakanila..
May parang lungkot..

"gusto ko naman yung tunay na ganda.. hindi langyung sa panloob" --devi played by Melai..
Parang naisip ko..
Oo nga..
Ayoko naman nung lagi nalang panloob na kagandahan..
Iba pa rin kasi yung
First Impression
May iba kasing tao na sa unang tingin pa lang nila..
OA na kung makapanghusga..
Wala ka pa namang ginagawa feeling nila masama ka na..
Porket kapos ka sa ganda..
Outcast ka!
Ang sakit lang isipin na..
Bakit hindi nalang tayo lahat maganda o gwapo..
Bakit kailangan may nahuhuli?
Bakit kailangan may kulang?
Bakit kailangan pangit?
At bakit kailangang may nasasaktan?

Hindi ba pwedeng lahat na lang tayo masaya?
Lahat nalng may ngiti sa mga mukha?

"iba pa rin ang karakter kesa sa itsura lang.. Mas maganda yung may kabutihan ka.. pang habang buhay yun"

ganun lagi ang line na naririnig ko kapag ka merong mga taong hindi masyadong kagandahan ang nasasaktan..
Pampalubag loob ba yun? o ano?

Isang araw, naisip ko nalang na..
Pano kaya kung baguhin ko ang sarili ko?
Yun bang..
Make over..
Pero.. pagkatapos nun..
Naisip ko din..
Wag na pala.
Kasi kung magugustuhan ako ng tao gusto ko yung tunay na ako na lang..
Hindi yung ibang ako..
Mahirap yun..
Kailangan ko pang isustain yung kunyaring ako na yun..
Kaya wag na lang.

"mahal ka kita.. kahit anong sabihin nila.. Kaibigan kita eh."

Nung narinig ko to sa isa sa mga kaibigan ko..
Nasabi ko nalang..

Maganda parin ang buhay..
Mahal nila ko eh..
Kaya mamahalin ko rin ang sarili ko tulad ng pagmamahal nila sakin.. :)